Perşembe, Kasım 17, 2005

zabıt katipliği sınavına girecem


Allahım, diyorum bu günde çalışacak vakit ver bana. bak ben vakit bulamıyorum. sen yardım et. bu duayı her gün yaptım...geçen iki sınavda kendimi birazcık sıksaydım kazanacaktım. ancak salaklık ettim. salaklık , salaklık...BRRRR...kendime sinirleniyorum. vaktinde çalış, terle ve kazan sınavı değilmi? ne diye şansa bırakırsın işlerini. kesin kazanacağına inanarak çalış, moralini bozma...bak her şey güzel olacak, değil mi?

şartlar bir güzel uyuyor. her şey tamam. eller haraketli ve sıcak. kazanmak için her türlü imkan var. masamda bir bilgisayar, iyi bir klavye ve zaman. yakınacağın bir şey yok şu anda...hadi kolay gelsin...Allah yardım etsin. İşte bu kadar ya...Anam yorma beni işte...

bazen büyüdüğüme piman oluyorum. ne zormuş yaşça ermek. 36 ya çıktık yakın zamanda eremedik daha muradımıza... keşki bebe olarak kalsamışım...burnum akıyomuş, altıma etmişim, düşmüşüm, çamura girmişim , insnlar beni kınayacaklar vayyy eefendim , hattırı hutturu yok...kimse bir şey demiyor...diyemiyor. valla camlarını kırarım. saçlarını asılırım. kafalarına taş atarım...keşke bebe olarak kalsaymışım...çalışmak yok, para kazanmak yok, kızlara hava atçam yok..sinir ve stres yok...

Hiç yorum yok: